Nasıl incecik, nasıl ipek gibi bir ses...Gözyaşlarını özgür kılmakla birlikte, işlemeli mendil görevi yapan bu şarkı. Ağlamak iyi gelir...

eder Hypatia'dan sonra değişen yok bedel midye kabuğunda çığlık değişen? değişen? değişSen! olmadıysa canın cehenneme oğlan küçüktür...

Sana Yalan Söylemişler...Monologlarla keskinleştirilmiş, biraz iç dökümü, biraz hikaye, biraz deneme, biraz yaşamla hesaplaşma. Ağırlıklı...

ölmeyi bir kan kaybından nefesi solmuş çoklu organ yetmezliği can kaybından sanıyorlar babam devir o değil sevmekten, sesine susamaktan...

Atalarımızın söylediği hangi sözü hafife alsam, insan istedikten sonra olmayacak şey, aşılmayacak zorluk yoktur desem boğazıma...

Uyanır uyanmaz ilk fark ettiğim; nasıl yorgunum nasıl yorgunum, sanki onca saat uyuyan ben değilmişim gibi. Şu gündemden bir türlü...

bahar değildi geçtiğimiz yaz gelmiş sayılmaz bir ağaç gölgesine boylu boyunca uzanmadık rüzgarlandı yaprak telaşını bilmeyiz koşmadık,...

ateşten seçilmiş olmalı vakit Yer Tanrıdan sonra Gök Tanrının sustuğu an hava katil su zehir toprak; ünlem işareti elmalı efsaneden beri...

ah bilmezsiniz biz Tifany'yi de Karadeniz uşağı Fadime'yi de görmüştük beşer şaşar düş ertesinde duymuştuk, yüzde değil alaca astardan...

Duymuştun değil mi gençliğim Öğrenmiştin mavri mirayı Kara gündü, anlamını Unutma gençliğim, unutma Hatırla Grup grup Çıra çıra Baştan...

Bir küstüm çiçeğidir, ergenliğe soyunmamış yalnızlıklar; Hem herkes, hem her şey olmaya hazır, hem hiç bir şey olmamaya kararlı, Öyle...

Bir yerde okumuştum, ''Eğer bir gün benimle bir başkası arasında kalırsan beni değil, O'nu seç.'' diyordu. Şimdi ben de sözü oraya...

Öyle ya; Aşktır İzmir İşvesi tam olduğu kadar en vefalı sevgili Ne kadar oldu bilmem, Kim bilir ne çok zaman biriktirmiştir dik duruşunda...

Günlerden pazar Duygusu alabora Ötesi karmaşık vaka Gülümsemeler buruk Kendi belirsiz, adı ıssız Dillerde bıraktığı tat kekremsi Dişlerde...

Geceydi! Yıldız kaymıyor, köpekler ulumuyordu... Önce dolunay olmaya niyetlenen, üst yanı kertilmiş ay ve ışığı girdi odaya...Vakit...

Çok oldu fırlattım topukluları sonra hasır şapkamı Kırdım kalbimdeki paslı kilidi Bitirdim esareti bulaştırmayı Sevilesi bu yalın ayak...

Saydam bir kutuya yerleştirdim hayatı Hissediyorum ayaklarımdan yükselen karıncalanmayı Damarlarım talan, duyumsuyorum Sağa sola çarpa...

satır satır harf harf adımladığım yerde rubaileri Ömer'in şarabından tatmamışsam aşktan bihaber hala kara sarıdır iflah olmaz...

ne bileyim denizin kokusunu saçıma tutturmuşken nefesimde tuz, unutmuyor mavilerin ipeklenişini fazla oluyorlar bu ara rüzgarlar kadar...

minik bir öykü hiç bir dayanağa ihtiyaç duymadı gerekçeler gereksiz ve geçersiz öylesi seviyordu Sebepsiz, katıksız beklentisiz veren...