Öyle ya; Aşktır İzmir İşvesi tam olduğu kadar en vefalı sevgili Ne kadar oldu bilmem, Kim bilir ne çok zaman biriktirmiştir dik duruşunda...

Günlerden pazar Duygusu alabora Ötesi karmaşık vaka Gülümsemeler buruk Kendi belirsiz, adı ıssız Dillerde bıraktığı tat kekremsi Dişlerde...

Çok oldu fırlattım topukluları sonra hasır şapkamı Kırdım kalbimdeki paslı kilidi Bitirdim esareti bulaştırmayı Sevilesi bu yalın ayak...

Saydam bir kutuya yerleştirdim hayatı Hissediyorum ayaklarımdan yükselen karıncalanmayı Damarlarım talan, duyumsuyorum Sağa sola çarpa...

satır satır harf harf adımladığım yerde rubaileri Ömer'in şarabından tatmamışsam aşktan bihaber hala kara sarıdır iflah olmaz...

ne bileyim denizin kokusunu saçıma tutturmuşken nefesimde tuz, unutmuyor mavilerin ipeklenişini fazla oluyorlar bu ara rüzgarlar kadar...

minik bir öykü hiç bir dayanağa ihtiyaç duymadı gerekçeler gereksiz ve geçersiz öylesi seviyordu Sebepsiz, katıksız beklentisiz veren...

On yerinden bölünmüş gibi gün On yerinden ömür İlham su değirmeni Dışımızda güngörmüşlük İçimiz on parça Bu bir çağrı Dirençsiz günbatımı...

şiirler kırılıyor umut yadsınıyor zulüm geçiyor dünyadan zehrini çoğaltıyor güç topluyor azgın ruhlardan gözlerim seni arıyor uzakta...

topla, çıkar çarp, böl karesini alsan üç çeyrek etmedi yekününe baksak aşk deyince düşbaz dilinde ayaküstü sayıklamaları bir bilene sor...

yıkılsın son bulsun elleri durmasın bacakları ayak bilekleri incelirken aksamasın adımları durma yürü aklı dumanlılara aldanma süreğen...

Gel, öyle bir gel ki; gökyüzünün mavisi ellerinle kuşların cıvıltısına öykünür ılıktır sesin, nefes nefese denizin tuzunu sür tenine...

ağırlaştı gün, ömür bıraksalar kaç yıl eder kaç gülmek doyasıya! ağlamak, kederlerin toplamı kaç yıl! otursak hesaba mutlulukların ederi...

Ne zaman ay büyüse ciğerlerimizde patlama, oksijenin hızlı seyri ele veriyor aydınlık zamanlara akışımızı her med cezirde seviyor...

aklımın estiği yerde eski bir kulübe ihtiyar delikanlı verandası, bulut bulut yağmur yağmur eritmiş zamanı belki ılık bir nisan güneşi...

yanılır yenilir vazgeçersem senden şanlı zaferler silinir kaybolur tarihin izdüşümü okunmaz olur gözlerimden yanılır yenilir vazgeçersem...

Öldük ya daha çok sevsinler bizi siz çiçeklere de kıyar acımaz koparırsınız sıra sıra çelenkler gittik ya, fırsat bu fırsat ölümüzü...

Epeyce geç oldu farkındayım sen değilmişsin gelen ben demeden evet doğrusun yanlışlıkla vurulmuş kapım kuaför tam saçımı kesiyordu...

ne kaldı anlatacak sevda yoktu kalanı gideni de bulutlar ağladı yıkandı gökyüzü hava arındı ötüşü bereketli çoğalışı bildik ağzı...

Kemanın tellerinden dökülürken Sarı turuncu Yaprak yaprak bir sonbahar Piyanonun tuşları Si sesinde, ölmezliğini haykıran umutlar Vira...