Fay Hattı

maviADA * 2020 / Şiirlerimin Evi

nasıl da büyüyor gözümde yaşamak

uyumak uyanmak

yemek içmek

ve bin şükür

doyup kalkmak

geçelim

sonraki adım

arsız bir sızı

adı sanı, yeri yurdu belirsiz

piç kurusu

şurası kırılgan fay hattı

kımıldıyor raylar

ve devleşiyor, uzuyor gece

tepelerde ani sarsıntı

yaprakların savruluşu

cesur ve ukala

adaletsiz bu yazgı

çağ yıkılıyormuş

yıkılsın artık

gülen kim

isterik kahkaha

iç bükey

bizdeki çetin bir sancı

dünlerden çıkıp geldiği belli

hatıralar bu günden çiğniyor yarınları

kimin elleri

bağdaş kurmuş bacaklar

erdem kim demek

vaktin çığrasında

edepsizliği ele alandır

adabı muaşeret kuralları

kim umursamış

uzanıp almış o son çıngıyı

Allah bir ki yol taşımaz

tozar savurur sağlam basmayanları

toprak vardı

kısırlaştı bulutlar

ilkin tevazu çatladı

ağrıdır bu

başa yağan taş ağrılı

baktı da görmediler

duydu da işitmediler

sevimsizleştik, azat etmeli endamı

bakır cezveler çekilsin közden

yüklemsiz birer cümleyiz artık

eskidendi o

kırk yıl öncede bıraktım hatırımı