Dört Elma

maviADA * 2020 / Şiirlerimin Evi

Ben bir Ümit Yaşar Oğuzcan şiirlerini sevmiştim

Bir de senin o yalnızlık sonatını

Çocuktum, ruhuma döşenmişti

Bilirdim o pırıl pırıl işlek tren raylarını

Kollarımı kanat yapar da yürürdüm o zamanlar

Keşke görseydin, ah bir görseydin

Düşmemek için ettiğim yeminleri

Sadık kalma çabamı, sırtımdan inen oluk oluk teri

Sonra birden bir susku

Geçmiş zaman dediğin

Vagonların üzerime yıkılışı

Ne var ki Ümit Yaşar hayata sıkı sıkı tutunamadı

Aynı kader; ben de sana.

Korkaktım, korkularımdan kelepçelerim vardı

Rengarenk bulutsuz yağmurlar, paslı kilitlerim

Kıyıyorsun, gönderiyorsun geceleri,

Sevgili sevinçlerim öksüz

Kopardın, bu zamanda bağ dediğin pamuk ipliği

Rüyamda dişlenmemiş dört elma

Hasılı sokak çeşmesinde yıkamış, iyice parlatmışım

Şimdiki zamandayız yine de zehrinden arınmış

Güneşe nazire pırıl pırıl parlayışları

Seninse bahis açtığın

Sorup soruşturduğun

Hani nerede o cadı kazanı

Uyanmaya yakın bir vakit,

Bilirsin, uykunun kandığı

Aklım orda

Hayal de olsa damağımda tadı

Hepsi, rüya, elmalar masada kaldı.

Şimdi denizde dev dalga, köpüklerin en beyazı

Onlara bıraktım kırk yılımı, hatıramı,

Bir de Ümit Yaşar'ı, bir de senin yalnızlık sonatını