Aşka Semah

maviADA * 2020 / Şiirlerimin Evi

hayal meyal hatırladığım bir gün

ıslak parke taşları

ışıltılı elbiseler

içinde köçek kıvranışları

hışırtıları gökyüzünü çitiliyor

onlar yeşil

köy yolunda sıra sıra hani

hatırlarsın servi boylu kavakları

eskici kapıyı çalarsa

yokmuşum meğer

aslında çoktan gözüme kestirmişim uzakları

yorulabilirdim elbet

filhakika çölden dönüyorum

çoktan yorulmuşum da

birden olan oldu

durduk yere çağrışımlar, yollar

adımlarımda uyku

sesim, bakışlarım güçsüzleşiyor

gördükçe gelecek zamanları

öyle ya değmiş dokunmuştum bir kere

bir varmış bir yokmuşu oynuyorduk

çocukluğum, tutuştuğum eller

üstü kalsın

fazla fazla verdim tüm oyunların hakkını

hadi aç kapıyı bezirgan başı

bak oldu, son vuruşunda kalbimin hatırladım

geceden şafağa dolunayı kerten

tende semah dönen aşktı